برای روز پدر
تقديم به مادران فداکاري که براي فرزندان شان هم پدرند و هم مادر و تقديم به
فرزنداني که با وجود نبودن سايه پدر با اميد به فرداهاي بهتر زندگي را پي ميگيرند .
دخترکم
*************
چشماي باروني تو که ميبينم غماي عالم رو دلم ميشينه
الهي که صورت مثل ماهت شبنم چشم مستتو نبينه
غبار غم روي چشات نشسته چه بغضيه راه گلوتو بسته ؟
دخترکم ، مادر فداي چشمات دوري بابا دلتو شکسته
بابا که بود خنده روي لبات بود توبغل بابا هميشه جات بود
بابا که بود برقاي شادماني ترنمش از خونه چشات بود
حالا که اون از آشيونه مون رفت روشني و چراغ خونه مون رفت
باباي عاشقت برام نفس بود از تن خستم انگاري که جون رفت
يتيمي سخته اينو خوب ميدونم غصه هاتو از تو چشات ميخونم
دخترک قشنگ و نازنينم غصه نخور ، درد و بلات به جونم
اشکاتو پاک کن گل من بهارم طاقت اشکاتو ديگه ندارم
رفته سفر باباي مهربونت پرستوي کوچيک و بيقرارم
خواست خدا بود از پدر جدا شيم با غصه ها اينجوري آشنا شيم
ادامه داره زندگي عزيزم بيا با هم به فکر فردا باشيم
دخترکم فردا در انتظاره بارون رحمت خدا مي باره
دست کوچيکتو بذار تو دستم فرداي هرزمستوني بهاره
حسين بزرگي (حامد) 21 خرداد 1390 سا عت 2.30 صبح
چون در صدد چاپ اشعارم هستم خوشحال ميشوم با نظرات خود بنده را مورد لطف قرار دهيد